مشخصات پژوهش

عنوان	مقایسۀ پیرنگ دو منظومۀ «ویس و رامین» و «وامق و عذرا» نامی اصفهانی
نوع پژوهش	پایان نامه
کلیدواژه‌ها	پیرنگ، ویس و رامین، وامق و عذرای، کشمکش، توالی حوادث
چکیده	مفهوم عام پیرنگ در اندیشه بسیاری از نظریه پردازان حول محور«زمانبندی و علیت» می چرخد که مطابق این نظریه پیرنگ عبارت از سازه یا عاملی است که کنش ها و رخدادها را براساس مولفه های زمانبندی و علیت پیش می برد. تمایزی که فاستر (forster) میان داستان و پیرنگ قائل می شود، گویای طرز تلقی این گروه دربارۀ طرح و پیرنگ است. از نظر او داستان و پیرنگ نقل و روایت رخدادها بر حسب توالی زمانی است، با این تفاوت که در پیرنگ نقل و روایت حوادث و رویدادها با تکیه بر موجبیت و روابط علت و معلول صورت می پذیرد. (فاستر، 1352: 113-112) تعابیر و برداشت های مختلفی از مفهوم پیرنگ رواج دارد، اما در بیشتر آنها یک نقطۀ اشتراک دیده می شود: پیرنگ با توالی وقایعی ارتباط دارد که تلویحا یا آشکارا بر مبنای ترتیب زمانی تنظیم شده اند یا علاوه بر پیوستگی زمانی، رابطۀ علت و معلولی نیز در این توالی نقش دارد. پژوهش حاضر سعی دارد تا با مقایسه و تحلیل عنصر پیرنگ در منظومه های «ویس و رامین» فخرالدین اسعد گرگانی و «وامق و عذرای» صادق نامی نشان دهد که خالقان این آثار تا چه اندازه به روابط علی و معلولی حوادث واقف بوده و از آنها در پرورش پیرنگ اثر خود سود برده اند. در ضمن مقایسه این دو اثر که یکی جزو اولین و دیگری جزو آخرین منظومه های داستانی عاشقانه هستند، نشان خواهد داد که منظومه سرایی ادب فارسی در طول تاریخ تا چه اندازه از معیارهای پختگی داستان فاصله گرفته است.
پژوهشگران	حسین احمدی (دانشجو)، محمد پاشائی مهترلو (استاد راهنما)، حسین صدقی (استاد مشاور)