عنوان
|
بررسی نقش میانجی خودکارآمدی تحصیلی در پیش بینی خودناتوان سازی تحصیلی بر اساس سبک های دلبستگی و هویت تحصیلی
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپ شده
|
کلیدواژهها
|
خودکارآمدی، خودناتوان سازی، سبک دلبستگی، هویت تحصیلی.
|
چکیده
|
پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش میانجی خودکارآمدی تحصیلی در پیش بینی خودناتوان سازی تحصیلی بر اساس سبک های دلبستگی و هویت تحصیلی انجام شد. طرح پژوهش توصیفی از نوع هم بستگی بود. جامعۀ آماری این پژوهش شامل تمامی دانش آموزان دورۀ اول متوسطۀ شهرستان بناب در سال تحصیلی 1395-1396 بودند. نمونۀ پژوهش 301 نفر بودند که به شیوۀ نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای، از دبیرستان های دورۀ متوسطۀ شهرستان بناب انتخاب و بررسی شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسش نامه های سبک های دلبستگی کولینز و رید، هویت تحصیلی واز و ایزاکسون، خودکارآمدی مکیلروی و بانتینگ و خودناتوان سازی تحصیلی شوینگر و استینسمر پلستر استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با روش آماری تحلیل مسیر با استفاده از نرم افزار لیزرل 8.8 انجام شد. نتایج تحلیل مسیر نشان داد که خودکارآمدی تحصیلی نقش میانجی معناداری در رابطۀ بین سبک های دلبستگی (ایمن، ناایمن اجتنابی و دوسوگرا) و خودناتوان سازی تحصیلی دارد و مسیرهای مستقیم از سبک دلبستگی ایمن به خودکارآمدی تحصیلی و خودناتوان سازی تحصیلی معنادار و از سبک دلبستگی ناایمن دوسوگرا به خودکارآمدی تحصیلی و خودناتوان سازی تحصیلی از نظری آماری معنادار است (05/0P<). سبک دلبستگی ناایمن دوسوگرا نیز از طریق خودکارآمدی تحصیلی به صورت مثبت خودناتوان سازی تحصیلی را پیش بینی می کند. بنابراین، سبک های دلبستگی و هویت تحصیلی با میانجی گری خودکارآمدی نقش مهمی در خودناتوان سازی تحصیلی دانش آموزان دارند.
|
پژوهشگران
|
سمیرا سلیمانی (نفر اول)، رامین حبیبی (نفر دوم)، ابوالفضل فرید (نفر سوم)
|